woensdag 24 juli 2013

Groene auto echt groen?

Recentelijk plaatste ik vol trots deze foto op Twitter: een plug-in hybride opladen met zonnepanelen.  Voor mij dé oplossing voor ons millieu- en energieprobleem.


Toen las ik dit: IEEE Spectrum: Unclean At Any Speed.

Het artikel is de zoveelste in rij waarin kritisch naar elektrisch rijden gekeken wordt. Maar deze zette mij echt aan het denken.  IEEE kletst niet zomaar wat, en de aangehaalde onderzoeken waren niet van de eerste de beste.

Hun conslusie: met elektrisch rijden boeren we achteruit.

De reden: het maken elektrische auto's en zonnepanelen heeft een te hoge milieubelasting.

Al fietsend ging ik hier mee eens aan de slag om te kijken of ik met mijn boerenverstand ook hier naar toe zou kunnen redeneren.  Want al die ingewikkelde onderzoeken, je ziet maar zo iets over het hoofd.  En ik vind dat na diep te hebben gegraven je ook altijd even achterover moet leunen en bezien of wat je gevonden hebt ook "past". Want als je conclusies al achterover leunend heel gek voelen moet je misschien nog even doorgraven.

Een deel van de conclusie in het artikel is dat een elektrische auto op zich al meer milieubelasting met zich meebrengt dan een gewone.  Laten we daar eens op heel hoog niveau naar kijken.

Allereerst hebben we de hybrides.  Dat zijn eigenlijk heel gewone auto's met een uitbreiding: een elektromotor en een batterij.  Ze zijn ook altijd zwaarder. Alles van een gewone auto zit er in, plus iets extra's.  Het kan dus niet anders of een hybride is kost meer om te maken.  Meer materialen, meer energie. Dat diepgravend onderzoek dat aan het licht brengt is dus logisch; het "past".

Dan de geheel elektrische auto.  Het ideaalbeeld hier is dat je de gehele traditionele aandrijflijn vervangt.  Dus motor, koppeling, versnellingsbak, aandrijfassen, differentieel, uitlaat, e.d. allemaal er uit.  In de plaats daarvoor komt op elk wiel een electromotor, een flinke accu, en een stevig stuk vermogens-electronica. Stel nu dat de auto daardoor even zwaar blijft; dat is zo ongeveer het ideale geval. Wat hebben we dan?

De traditionele aandrijflijn bestond vrijwel geheel uit ijzer. Naar de oudijzerboer er mee!  Maar wat komt er voor in de plaats?  Een elektromotor bevat veel koper.  En magneten van neodymium. De accu bevat veel lithium en vermogenselectronica bestaat uit allerlei verschillende metalen. We hebben dus een berg ijzer vervangen door een ongeveer gelijk gewicht aan veel edeler metalen. Daarvoor hoef je niet veel te weten over de winning van die (half-)edele metalen om in te zien dat dat ook wel meer moet kosten dan ijzer.  Ook hier zie wel in de de conclusie "past".

Het artikel gaat ook nog in op de problemen bij de winning van deze metalen, maar ook zonder dat kan je dus al wel inzien dat allemaal in een elektrisch auto rijden nog niet zomaar even te realiseren is. Het resultaat is ook niet vanzelf een lagere belasting van onze omgeving: voor wat de productie betreft staat de elektrische auto met 1-0 achter.

Het artikel gaat ook nog in op de milliebelasting gedurende het gebruik van de auto en dan met name de energiewinning die er voor nodig is.  Ik ga daar ook over nadenken, of hun conclusie ook "passen" als je een stapje terug doet. Dan zouden we op 2-0 uit komen.

Bagger, heb ik net zo'n ding gekocht!

Wordt vervolgd.